We were soldiers.....

Καλησπέρα καλησπέρα,

παίρνω ξανά και πάλι εγώ τον λόγο αφού κανείς άλλος δεν "ψήνεται" να τον πάρει(προστυχιά...) γιατί σήμερα ξημέρωσε μια καλή μέρα για τον φίλο μας τον φαντάρο οπότε αυτόματα αυτή η μέρα γίνεται και για εμάς καλή.Βέβαια ο καιρός πάλι δεν συμβαδίζει μα τα συναισθήματά μας αλλά δεν πάει στο διάολο και αυτός και πολύ ασχοληθήκαμε μαζί σου κύριε(για τον καιρό πάντα μιλάω)...

Όπως όλοι καταλάβατε ο φίλος μας ο Αρούλης ξαναγίνεται πολίτης...Επιτέλους...Επιτέλους για πολλούς και διάφορους  λόγους...Επιτέλους γιατί θα ξαναφήσει τα μαλλάκια του που όλοι και κυρίως όλες αγάπησαν...Επιτέλους γιατί στερηθήκαμε για 9 ολόκληρους μήνες τα χαρίσματα του που αν τα απαριθμήσω θα χρειαστώ κομπιουτεράκι(με lim->oo).Και φυσικά ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ δεν θα μας ξαναμιλήσει για τον στρατό (ελπίζω και εύχομαι).Το ξέρουμε βέβαια ότι πάντα κάθε κατάσταση στην ζωή του την ζει έντονα χωρίς να αφήσει καμία στιγμή καταγεγραμμένη και άξιας σχολιασμού γι'αυτό σε συγχωρούμαι.....

Όσο για τον τίτλο εκτός από το προφανές,οφείλεται και στην ομώνυμη ταινία που είδαμε χτες στο ζεστό από φιλοξενία(και μόνο) σπιτάκι του Κουκ.Θα συμβούλευα αν δεν υπάρχει παρόμοια κατάσταση με την δική μας να μην επιχειρήσετε την προβολή της ταινίας(ναι,είμαι αυστηρός).

Καλός πολίτης φίλε!
Να είσαι πάντα καλά...


Μ.Κ.