Back in black!.!.!.!

Πάρτε και το αντίστοιχο τραγουδάκι:ac/dc-back in black 

Πίσω λοιπόν στην Χίο μετά από ένα ταξίδι αστραπή (εγώ και ο flash) στον Βόλο. Για το Black του τραγουδιού δεν υπονοώ τίποτα για την Χίο(μην παρεξηγηθώ) αλλά αναφέρομαι κυρίως στις επόμενες δυο εβδομάδες που θα τις χαρακτήριζα και ως  διαβολοεβδομάδες αφού πρέπει να συνεχίζω να διαβάζω ένα μάθημα(την ηλεκτρονική μου γαμώ) που δεν με τρελαίνει σαν μάθημα, δεν έχω διδαχθεί και πολλά άλλα που μετατρέπουν το διάβασμα σε καθημερινή επίσκεψη στον οδοντίατρο για εξαγώγη φρονιμίτη(όποιος δεν το έχει κάνει, χάνει).Τέλος πάντων επειδή ξέρω ότι κανέναν δεν ενδιαφέρουν αυτά(χεσμένο με έχετε) άλλος είναι ο λόγος που με  κάνει να γράψω δυο κουβέντες στο καινούργιο μας blog. Αφού έχω διασχίσει την μίση (περίπου)Ελλάδα για να φτάσω στην πολυαγαπημένη μας πρωτεύουσα παρατήρησα δύο πράγματα.

Το πρώτο και κατά την γνώμη το πιο σημαντικό είναι το πόσο δεν αξίζει σε αυτή Ελλάδα να βρίσκεται στην σημερινή  άβολη θέση της. Μια χώρα με τόση φυσική ομορφιά που δύσκολα συναντάς αλλού. Κοιτάω στο  παράθυρο και βλέπω τόσο πράσινο που ψιλά στις βουνοκορφές  έχει καλυφθεί από παχύ στρώμα χιονιού.. Είδα ήλιο, συννεφιά, έντονη βροχή, ομίχλη είδα τόσα πράγματα που άλλοι πληρώνουν πολλά λεφτά για να τα δουν ενώ εμείς τα έχουμε διπλά μας. Όλα αυτά με κάνουν να συμφωνώ ακόμα περισσότερο με αυτόν που είχε πει  για την Ελλάδα: “υπέροχο σκηνικό, άθλια η παράσταση ”.Και θα μου πεις τώρα εσύ “καλά πρώτη φόρα κάνεις αύτη την διαδρομή; ”Φυσικά και δεν την κάνω πρώτη φορά αλλά εδώ έρχεται αυτή η χιλιοακουσμένη λέξη ΚΡΙΣΗ που σε κάνει να βλέπεις εντελώς διαφορετικά κάποια πράγματα που σε διαφορετικές καταστάσεις τα έβλεπες δεδομένα.

Το δεύτερο που παρατήρησα στον δρόμο του γυρισμού είναι ότι οι αγρότες της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδας  προτίμησαν σε μεγάλο βαθμό να σταματήσουν να καλλιεργούν τα χωράφια τους και να τα γεμίσουν με τεράστια φωτοβολταϊκά πάρκα. Από αγρότες λοιπόν και παραγωγοί οπωροκηπευτικών σε παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας. Και αντί στα καφενεία να μιλάνε για την τιμή στην πατάτα και το βαμβάκι μιλάνε πλέον για την τιμή της κιλοβατώρας. Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή όχι(μάλλον ξέρω άλλα δεν θέλω να το παραδεχτώ), ελπίζω πάντως να άξιζε η απαξίωση που έδειξαν οι αγρότες   στο ίδιο τους το επάγγελμα και η νέα τους καριέρα να τους αποφέρει “καρπούς”. Αρκετά κούρασα πιστεύω το κλείνω εδώ μπας και μου μείνει μπαταρία να δω και καμία ταινία..

ΥΣ. Ελπίζω αύριο να λυθούν τα όποια τεχνικά προβλήματα έχουμε και να έρθει στην παρέα μας και η τρίτη  φωνή του blog που είμαι σίγουρος ότι θα καταπλήξει…

Μ.Κ.